ജി കുമാരപിള്ള

ആരോരുമില്ലാതെ നമ്മള്‍ക്കുമാത്രമാ-
യോമനേ! ഞാനിനിപ്പാടിനോക്കം
കാലത്തിന്‍ മായയിലോന്നൊന്നായെന്‍ മുന്നില്‍
കാണുന്നതൊക്കെയും മാഞ്ഞുപോകെ
കാണാത്ത കന്യകേ!കരളിന്റെ കണ്മണീ!
കാണുന്നിതിന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ മാത്രം
(ജി കുമാരപിള്ള )

മൃദുലം

നിന്‍റെ നേര്‍ത്തു നീണ്ട വിരലുകളില്‍
എന്‍റെ ഹൃദയ സ്പന്ദനമുണ്ട്
നിന്‍റെ രക്തവര്‍ണമാര്‍ന്ന ചുണ്ടുകളില്‍
ഞാന്‍ നട്ടുവളര്‍ത്തിയ ഉമ്മയുടെ മരമുണ്ട്
നിന്‍റെ തുടുപ്പോലുന്ന കവിളില്‍
ഞാന്‍ നുള്ളിവെച്ച നിലാവിന്റെ നുണക്കുഴിയുണ്ട്
നിന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ ഞാന്‍ തൊട്ടുതന്ന
എന്‍റെ രക്തത്തിന്റെ ചാന്തുപൊട്ടുണ്ട്
നിന്‍റെ മുടിയുടെ നിബിഡ വനത്തില്‍
എനിയ്ക്കായി ഒരു വനവാസമുണ്ട്
നിന്‍റെ പുരികങ്ങളില്‍
എനിയ്ക്ക് കുലയ്ക്കാന്‍ ഓരോ വില്ലുണ്ട്
നിന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ എനിയ്ക്ക് ദാഹം തീര്‍ക്കാന്‍
ഓരോ തുള്ളി വിഷമുണ്ട്.

(സാബു ഷണ്മുഖം )




പ്രഭാതത്തില്‍
മഞ്ഞുതുള്ളിയെ സൂര്യരെശ്മി എന്നപോലെ
ബാല്യത്തില്‍
ഒരു ബാലികയെ ഞാന്‍ പ്രേമിച്ചു
അവള്‍ ഉരുകി അപ്രത്യക്ഷയായി
കൌമാരത്തില്‍
കടമ്പുമരത്തെ വസന്തമെന്നപോലെ
ഒരു കുമാരിയെ ഞാന്‍ പ്രേമിച്ചു
അവള്‍ പൂത്തുകൊഴിഞ്ഞുപോയി
യാവ്വനത്തില്‍
പട്ടുചേലയെ അഗ്നിയെന്നപോലെ
ഒരു യുവതിയെ ഞാന്‍ പ്രേമിച്ചു
അവള്‍ ദഹിച്ചു ചാമ്പലായി

(ചുള്ളിക്കാട് )

പ്രണയം

പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്,

ഗസ്റ്റ്‌ ഹൌസിനു മുന്‍പിലുള്ള മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം നീ എന്നെ കാത്ത് നില്‍ക്കുമെന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്നു.ഞാന്‍ 5.10 അവിടെ എത്തിയിരുന്നു.അഞ്ചര കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പോയി.ഏഴു മണി വരെ ലൈബ്രറിയില് ആയിരുന്നു .അതിനു ശേഷം പത്തുമണി വരെ സ്ടച്യ്വിലും കിഴക്കെക്കൊട്ടയിലും ചുറ്റി നടന്നു.ഗണപതിയുടെ ,മുന്‍പില്‍ ചെന്ന് നിന്ന് നമുക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.
എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് വിരസത നീങ്ങുന്നില്ല .അസഹനീയമായ എന്‍റെ വിരസതയില്‍ നിന്നാണ് ഞാന്‍ ഒരു പ്രേമത്തെക്കുറിച്ചാലോചിച്ചത് .എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ് കൂട്ടിനുണ്ടയാല്‍ ഒരു പക്ഷെ ജീവിതം രസകരമായിത്തീരും എന്ന് എനിയ്ക്ക് തോന്നി .പ്രേമസംബന്തമായ പൂര്‍വാനുഭവങ്ങള്‍ ഒന്നും എനിയ്ക്കില്ലാ.മനോഹരമായ എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കനുള്ളതല്ലല്ലോ ഒരു ഗുമസ്തന്റെ ജീവിതം.അയാളുടെ ജീവിതത്തില്‍ സന്തോഷം ഉണ്ടാകില്ലെന്നും അയാളുടെ സായാഹ്ന്നങ്ങള്‍ക്ക് നിറങ്ങളുണ്ടാകില്ലെന്നും അയാളുടെ മനസ്സിനു ശാന്തിയുണ്ടാവില്ലെന്നും എനിയ്ക്കറിയാം.ദൈവത്തിന്റെ ശ്രദ്ധയില് ഗുമസ്ഥന്മാര്‍ എന്നാ വര്‍ഗം പെടറെ ഇല്ല.
ഒരു ഗുമസ്തന്റെ മൂന്നു വര്‍ഷത്തെ ചരിത്രമേ എനിയ്ക്കുള്ളൂ.ഈ മൂന്നു വര്‍ഷത്തിനകം തന്നെ ഞാന്നൊരു വെറും ഗുമസ്തനായിത്തീരുന്നു.
ഞാന്‍ ആരാണെന്ന് എന്‍റെ മുറി കണ്ടാല്‍ നിനക്ക് മനസിലാവും .അറുപത്തിയഞ്ചു രൂപയ്ക്ക് ലഭിച്ച കോഴിക്കൂട് പോലെയുള്ള എന്‍റെ ഈ മുറി ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ നിനക്ക് കാണിച്ചു തരും .കാറ്റിനും വെളിച്ചത്തിനും എന്‍റെ ഈ മുറിയിലേയ്ക്ക് കടന്നുവരാന്‍ സ്വാതന്ത്ര്യമേ ഇല്ല.മറ്റൊരു മുറിയെ കുറിച്ചാലോചിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം എനിയ്ക്കുമില്ല.
ഞാന്‍ നിത്യവും ഒരേ ജോലി ചെയ്യുന്നു.ഒരേ ഹോട്ടെലില്‍ നിന്നും ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കുന്നു.ഒരേ വഴിയിലൂടെ നടക്കുന്നു.അപൂര്‍വ്വം ചില സായാഹ്നങ്ങളില്‍ മാത്രം പേരറിഞ്ഞു കൂടാത്ത ഏതെല്ലാമോ റോഡുകളിലൂടെ ഞാന്‍ നടക്കാറുണ്ട്.പക്ഷെ,അപ്പോഴും ഞാന്‍ നടക്കുന്നത് എന്‍റെ മനസ്സിലൂടെ തന്നെയാണ് .ഒരു യന്ത്രമായിത്തീര്‍ന്ന എന്നെ ദുഖങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ തന്നെ ഞാന്‍ നോക്കി കാണുകയാണ് എന്‍റെ വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ വിധിയാണെന്നറിയാം .എന്‍റെ വര്‍ഗത്തിന്റെ വിധിയെ സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് ജീവിക്കവേ തന്നെയാണ് ഞാന്‍ പ്രേമത്തെക്കുരിച്ചലോജിച്ചത് .സ്വപ്നങ്ങലോന്നുമില്ലത്തവനായിരുന്നു ഞാന്‍ .എന്‍റെ മനസ്സിന്റെ സ്വപ്ന തലങ്ങള്‍ എന്നും ശൂന്യമായിരുന്നു.ഇന്നാകട്ടെ ,ഒരു ഗുമസ്തനായ ഞാന്‍ എന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് സ്വപ്നം കാണുക.?ഇങ്ങനെയല്ലമാനെങ്ങിലും എന്റേതായ കൊച്ചു ജീവിതം രൂപപ്പെടുത്താന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു .ഈ മുറിയില്‍ നിന്ന് ഒന്ന് പുറത്തു കടന്നേ പറ്റുകയുള്ളൂ.ഈ ചിന്തയുമായി എരിപിരി കൊണ്ട് നടക്കുമ്പോഴാണ് രാജേശ്വരി ,നിന്നോട് ഞാന്‍ ചിരിച്ചത് .നീയും ഇങ്ങോട്ട് ചിരിച്ചപ്പോള്‍ എന്‍റെ മനസ്സ് വല്ലാതങ്ങ് കുളിര്‍ത്തു പോയി .നിന്റെ ആ ചിരിയുടെ ചിത്രം എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ പതിഞ്ഞു .ആ ചിത്രത്തില്‍ നിന്നാണ് നമ്മുടെ പ്രേമത്തിന്‍റെ തുടക്കം .ഇനി എന്താണ് ഞാന്‍ എഴുതുക .ഇന്ന് നീ എന്റെതായിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു

നിന്റെ സ്വന്തം ജഗതീഷ്




പ്രിയപ്പെട്ട ജഗദീഷിന്

ഇത്രയും ചുരുങ്ങിയ കാലത്തിനുള്ളില്‍ നമ്മളിത്രയേറെ അടുത്തുവല്ലോ.നമ്മുടെ ഹൃദയം ഇപ്പോള്‍ ഒന്നായിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.ജീവിക്കുന്നെങ്ങില്‍ നമ്മളൊന്നായിട്ടേ ജീവിക്കൂ.
അടുത്ത ഞായറാഴ്ച നമുക്ക് അരുവിക്കര ഡാം കാണാന്‍ പോകണം.എനിയ്ക്ക് ജഗദീഷിന്റെ ഒരുമ്മ വേണം.എന്നാണ് എനിയ്ക്കത് തരിക.?ഇന്നലെ ജഗദീഷ് എനിയ്ക്ക് തന്ന ചോക്ക്ലയ്ത്റ്റ് ഞാന്‍ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ മുന്‍പില്‍ വെച്ച് പൂജിച്ചു .ഇന്നലെ ഞാന്‍ ജഗദീഷിന് തരാന്‍ ഒരു റോസാ പൂവ് കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു.പക്ഷെ,തരാന്‍ പറ്റിയില്ല.നമ്മളെ ഇപ്പോള്‍ ഓഫീസിലുള്ള പലരും വാച്ച് ചെയ്യുന്നുണ്ട്.നമ്മള്‍ സ്നേഹത്തിലാണെന്ന് അവര്‍ അറിഞ്ഞു കൊള്ളട്ടെ .നമ്മളൊന്നിച് കന്യാകുമാരിയില്‍ പോയ കാര്യം ഇവിടെ ആര്‍ക്കൊക്കെയോ അറിയാം.അറിഞ്ഞാലെന്താ?ഞായരാഴച്ച അരുവിക്കരയില്‍ പോകുന്നതും അറിയട്ടെ.ജഗദീഷ്,നമ്മളെ വാസ്തവത്തില്‍ ദൈവം തന്നെ കൂട്ടിയിണക്കിയതാണ് .പ്രേമ അഭ്യര്തനകളുമായി എന്‍റെ പിന്നാലെ നടന്ന എത്ര ചെറുപ്പക്കാരെ ഞാന്‍ നിരാശരാകിയിട്ടുന്ടെന്നോ .എനിയ്ക്കാരെയും ഇഷ്ടമായില്ല.ജഗദീഷിനെ എന്‍റെ ജീവിതതില്യ്ക്ക് ദൈവം പറഞ്ഞയച്ചത് തന്നെയാവണം.ഇപ്പോള്‍ ജഗദീഷ് എന്‍റെ സ്വന്തമായിത്തീര്‍ന്നു .ജഗദീഷ് എന്തിനാണിങ്ങനെ അകാരണമായി ദുഖിക്കുന്നത് ജഗദീഷിന്റെ ഏത് ദുഖവും പാതി എനിയ്ക്ക് തരൂ.

സ്വന്തം രാജേശ്വരി




പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്
നമ്മുടെ അരുവിക്കര യാത്ര എത്ര ആനന്തകരമായിരുന്നു .ഞാന്‍ നിനക്കൊരുമ്മ തരുന്നത് അരുവിയില്‍ മദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന മീനുകള്‍ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.പൊന്നിന്റെ ചിറകുകളുള്ള ഒരു മീന്‍ നമ്മളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു.എനിയ്ക്കൊരുമ്മ നല്‍കാന്‍ നിനക്കന്നു ധൈര്യമുണ്ടയിരുന്നില്ലല്ലോ .
രാജേശ്വരി ,നമുക്കിനി വിവാഹിതരാവനം .നമ്മുടെ ബന്ധം നീ നിന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും അറിയിക്കണം .നീ എന്റെതായലെ എന്‍റെ ഈ വിരസതയും ഏകാന്തതയും അവസാനിക്കുകയുള്ളൂ .എന്നിട്ട് നമുക്ക് ഒരു കുടക്കീഴില്‍ ഓഫീസ്സിലെയ്ക്ക് വരണം .ഒരു പാത്രത്തില്‍ ഉണ്ണണം എന്നും എനിയ്ക്ക് നിന്റെ തലയില്‍ മുല്ലപ്പൂ മണക്കണം

സ്വന്തം ജഗദീഷ്






പ്രിയപ്പെട്ട ജഗദീഷ്
ഇന്നലെ ഞാന്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങാന്‍ വൈകിപ്പോയി .ജഗദീഷ് എന്നെ കാത്തിരുന്നോ?,കാത്തിരുന്നെങ്ങില്‍ എന്നോട് ക്ഷെമിക്കുക .
നമ്മുടെ ബന്ധത്തെക്കുറിച് ഞാന്‍ അമ്മയോട് സംസാരിച്ചു .അമ്മ ആദ്യം എന്‍റെ നേര്‍ക്ക്‌ ചാടി വീണു .പിന്നെ എന്നെ ഗുണദോഷിച്ചു .ഏതായാലും അമ്മ ഈ വിവരം അച്ഛനെ അറിയിച്ചു കഴിഞ്ഞു .അവരെന്ത് വേണമെങ്കിലും തീരുമാനിക്കട്ടെ .ഞാന്‍ ജഗദീഷിനെ മാത്രമേ വിവാഹം കഴിയ്ക്കൂ എന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.എന്തെല്ലാം എതിര്‍പ്പുകള്‍ ഉണ്ടായാലും ഞാന്‍ ജഗദീഷിന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി വരും അച്ഛന്റെ അനുവാദത്തോടെ നമ്മുടെ വിവാഹം നടക്കുകയാണെങ്കില്‍ ജീവിതം നമുക്ക് ഒരു ഭാരമായി തീരില്ല.ഞങ്ങള്‍ക്ക് നഗരത്തില്‍ ഒരു വീട് കൂടിയുണ്ട്.ആ വീട് എന്നെ കല്യാണം കഴിയ്ക്കുന്ന ആള്‍ക്കുള്ളതാണ് .എന്‍റെ പേരില്‍ ഒരു ലക്ഷം രൂപ ബാങ്കില്‍ ഉണ്ട് .നമ്മുടെ വിവാഹം അച്ഛന്റെ ഇഷ്ടത്തോടെ നടക്കണമെയെന്നു ജഗദീഷ് ദൈവത്തോട് പ്രാര്‍ത്തിക്കുക
സ്വന്തം രാജേശ്വരി





പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്

നാമിതുവരെയും ഹൃദയം കൊണ്ടേ സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളൂ.ഇനി നമ്മള്‍ ജീവിതത്തെ മുന്നില്‍ കണ്ടു സംസാരിക്കണം .ഞാനൊരു വളരെ പാവപ്പെട്ട കുടുംബത്തിലാണ് ജനിച്ചതെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ.ഞങ്ങള്‍ മൂന്ന് ആണ്മക്കളും രണ്ടു പെന്‍ മക്കളും ഉണ്ട് .മൂത്ത മകനെന്ന നിലയില്‍ എനിയ്ക്കൊരുപാദ് ഉത്തരവാടിതങ്ങലുണ്ട് .ഒരു സഹോദരിയെ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം വിവാഹം കഴിച്ചു കൊടുത്തു.ഇളയ സഹോദരിയും വിവാഹ പ്രായത്തിലാണ് .ഞാനും എന്‍റെ കുടുംബവും എല്ലാ അര്‍ത്ഥത്തിലും പാവങ്ങലനെന്നു നീ അറിയണം .നിന്റേതു പോലുള്ള ഒരു അപ്പര്‍ മിഡില്‍ ക്ലാസ്സ്‌ കുടുംബത്തിലേയ്ക്ക് കേറി വരാന്‍ ഞാന്‍ അര്‍ഹനല്ല.നിന്റെ അച്ഛന്‍ എന്നെ ഒരു രീതിയിലും ഇഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.ദൈവം മാത്രമേ ഇക്കാര്യത്തില്‍ നമ്മളെ സഹായിക്കുന്നുള്ളൂ.എന്തെല്ലാം തടസ്സങ്ങലുണ്ടായാലും നമ്മുടെ പ്രണയമാണ് നമുക്ക് വലുത് .അച്ഛനെക്കൊണ്ട് എങ്ങനെയെങ്കിലും സമ്മതിപ്പിക്കാന്‍ നീ ശ്രമിക്കുക .മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി നിന്നെ അറിയിക്കട്ടെ.ഇന്നലെ എന്‍റെ അച്ഛന്റെ കത്തുണ്ടായിരുന്നു.എന്‍റെ കല്യാണത്തെക്കുറിച്ചാണെഴുതിയിരിയ്ക്കുന്നത് .അച്ഛന്‍ എനിയ്ക്കൊരു പെണ്ണിനെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.ഒരു ഹൈസ്കൂള്‍ അധ്യാപികയാണ് .അവളുടെ സഹോദരന്‍ എന്‍റെ സഹോദരിയെ കല്യാണം കഴിയ്ക്കാം എന്ന്.ഞാന്‍ അതിനു തയ്യാറാവണമെന്ന് അച്ഛന്‍ അപേക്ഷിക്കുന്നു.ഈ കല്യാണം വേണ്ട എന്ന് ഞാന്‍ ഉടനെ തന്നെ അച്ഛനെഴുതി.അടുത്ത കത്തില്‍ ഞാന്‍ നമ്മുടെ കാര്യം എഴുതും.എന്‍റെ അച്ഛന്‍ അതിനു എതിരുനില്‍ക്കുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.അച്ഛന്‍ എതിരായാലും ഞാനത് വക വെയ്ക്കില്ല.
നമുക്ക് അടുത്ത ഒരു ദിവസം കന്യകുമാരിയ്ക്ക് പോകണം .നമ്മുടെ സ്വര്‍ഗം അവിടെയാണ് രാജേശ്വരി,ആ കടല്‍ത്തീരത് .

നിന്റെ സ്വന്തം ജഗദീഷ്






പ്രിയപ്പെട്ട ജഗദീഷിന്
അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി പെട്ടി തുറന്നു ജഗദീഷിന്റെ കത്തുകളെല്ലാം വായിച്ചു
നമ്മുടെ നല്പത്തിമൂന്നു കത്തുകളും അവരുടെ കയ്യിലായി.ഇന്നലെ രാത്രി മുഴുവന്‍ അച്ഛന്റെ പോട്ടിത്തെറികളായിരുന്നു .എനിയ്ക്ക് വിലക്കുകളും ഭീഷണികളും ഉയര്‍ന്നുവന്നിരിക്കുന്നു.അച്ഛന്‍ എനിയ്ക്ക് മറ്റാരെയോ കണ്ടു വെച്ചിരിക്കുന്നു.ആള്‍ ബാങ്ക് ഉദ്യോഗസ്തനാണെന്ന് തോന്നുന്നു.ഒന്നര ലെക്ഷം രൂപയും വീടും മുപ്പതു പവനും.ഇതെല്ലം നമുക്ക് തന്നിരുന്നെങ്കില്‍....നമുക്ക് അല്ലലില്ലാതെ ജീവിയ്ക്കമായിരുന്നു .പക്ഷെ,എന്‍റെ അച്ഛന്‍ ഈ കാര്യത്തില്‍ നമ്മളോട് കനിയുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.ഒരു കാരണവശാലും എന്നെ ഒരു ഗുമസ്തന് കല്യാണം കഴിച്ചുകൊടുക്കാന്‍ എന്‍റെ അച്ഛന്റെ മനസ് അനുവദിക്കുകയുമില്ല.ഞാന്‍ ഇങ്ങനെയൊരു ഗുമാസ്തപ്പണിയ്ക്ക് പോകുന്നത് പോലും അച്ചനിഷ്ടമല്ല.ഏതായാലും നമുക്ക് നമ്മുടെ ആഗ്രഹങ്ങളിലൂടെ നീങ്ങേണ്ടിവരും.നമ്മുടെ തോണിയില്‍ നമ്മളിരുവരും മാത്രമേ കാണൂ.

സ്വന്തം രാജേശ്വരി





പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്
വിധി നമുക്കെതിരെ ആഞ്ഞടിക്കുകയാണ്.നിന്റെ അച്ഛന്‍ രണ്ടു ദിവസം മുന്പ് ചിലരോടൊക്കെ എന്നെക്കുറിച് അന്വേഷിചെന്നറിഞ്ഞു.ചില ഭീഷണി സ്വരങ്ങളും എനിയ്ക്ക് നേരെ ഉയര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്.ഒരു ഗുമസ്തനെ അയാളൊരിക്കലും ഇഷ്ടപ്പെടുകയില്ല.നമ്മുടെത് എന്തൊരു ലോകമാണ്.നീ എന്താണ് തീരുമാനിക്കുനത്.

നിന്റെ സ്വന്തം ജഗദീഷ്






പ്രിയപ്പെട്ട ജഗദീഷിന്
ജഗദീഷിന്റെ ജാതിയിലാണ് അച്ഛനിപ്പോള്‍ മുറുകെ പിടിയ്ക്കുന്നത് .ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തില്‍ നിന്നാരും ഇതേവരെ ജാതി മാറി കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ല.ഞാന്‍ കാരണം എന്‍റെ അനുജത്തിമാര്‍ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വരും.ഞാന്‍ തീ തിന്നുകയാണ്.ഒരു തീരുമാനവും എടുക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.ഞാന്‍ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന് പറയൂ.

സ്വന്തം രാജേശ്വരി..





പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്

വീണ്ടും അച്ഛന്റെ കത്തുണ്ടാരുന്നു.അച്ഛന്‍ ആ കത്തിലൂടെ കരയുകയായിരുന്നു.എന്‍റെ എല്ലാമെല്ലാമായ രാജേശ്വരി ,എന്ത് തീരുമാനം എടുക്കണം എന്നെനിയ്ക്കറിയില്ല .എന്‍റെ മനസ്സും പൊരിയുകയാണ് .നാളത്തെ നമ്മുടെ യാത്ര എല്ലാം നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ.

നിന്റെ സ്വന്തം ജഗദീഷ്







പ്രിയപ്പെട്ട ജഗദീഷിന്
നമ്മുടെ കന്യാകുമാരി യാത്ര വളരെ രസകരമായിരുന്നു.ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ഒരു പുരുഷന്‍ എന്താണെന്നു ഞാന്‍ അറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍ .ഒരിയ്ക്കലും ആ നിമിഷങ്ങള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ നിന്ന് മാഞ്ഞു പോകില്ല.സകല പുളകങ്ങളോടും കൂടി ആ നിമിഷങ്ങള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ അനശ്വരമായിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുകയാണ് .ജഗദീഷിന്റെ മധുരമായ ആ ഉമ്മകള്‍ ഇപ്പോഴും എന്നെ പൊതിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു.

സ്വന്തം രാജേശ്വരി






പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്

എന്താണ് നമുക്ക് ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്താന്‍ കഴിയാത്തത് ? ഇന്നലെ എന്‍റെ സഹോദരിയുടെയും അമ്മയുടെയും കത്തുണ്ടായിരുന്നു.ഇപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ കത്തെഴുത്ത് നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു.നമ്മള്‍ എവിടെയാണെത്തുക .?ഇന്നലെ ഞാന്‍ ശ്രീകന്ടെശ്വരത്തും ഗണപതി കോവിലിലുമൊക്കെ പോയി പ്രാര്‍ത്തിച്ചു .നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന ദൈവം കേള്‍ക്കുമോ?

നിന്റെ സ്വന്തം ജഗദീഷ്








പ്രിയപ്പെട്ട ജഗദീഷിന്

ജഗദീഷ് ,ഞാനാകെ കുഴപ്പത്തിലാണ് ,എന്‍റെ മനസ്സിന്റെ സമനിലയറ്റുപോകുമോയെന്നുപോലും തോന്നുന്നു.അച്ഛന്‍ എന്നോട് മിണ്ടാറില്ല.അമ്മ കുത്ത് വാക്കുകളെ പറയുന്നുള്ളൂ.ഈ വരുന്ന ഞായറാഴ്ച ബാങ്ക് ഓഫീസര്‍ പെണ്ണ് കാണാന്‍ വീട്ടില്‍ വരുന്നു.ഞാനെന്തു ചെയ്യണം ?ഒരു തീരുമാനവും എടുക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.

സ്വന്തം രാജേശ്വരി






പ്രിയപ്പെട്ട രാജേശ്വരിയ്ക്ക്

ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാന്‍ എനിയ്ക്കും കഴിയുന്നില്ല.ദൈവം നമ്മളോട് കാരുണ്യം കാണിയ്ക്കുന്നെയില്ല.നമ്മള്‍ രണ്ടു പാവങ്ങളെ ദൈവം എന്തിനാണിങ്ങനെ ശിക്ഷിയ്ക്കുന്നത് ?ഞാന്‍ നാളെ വൈകുന്നേരം ശുജീന്ദ്രത് പോവുകയാണ് .കഴിയുമെങ്കില്‍ തിരുച്ചന്ദൂരും പോകും.നാലഞ്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ ഇനി ഞാന്‍ നിനക്കെഴുതുകയുള്ളൂ.

നിന്റെ സ്വന്തം ജഗദീഷ്




(ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ രണ്ടു പേര്‍ക്കും ദൈവത്തിന്റെ കത്ത് കിട്ടുന്നു )

ജഗദീഷും ,രാജേശ്വരിയും വായിച്ചറിയാന്‍ വേണ്ടി നിങ്ങളുടെ ദൈവം തമ്പുരാനായ ഞാന്‍ എഴുതുന്നത് -നിങ്ങള്‍ കുറെക്കാലമായി പ്രണയതിലാണെന്നെനിയ്ക്കറിയാം .ഞാന്‍ തന്നെയാണ് നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കാന്‍ അനുവദിച്ചത് .നിങ്ങളുടെ അനുരാഗത്തിന്റെ ഗതി ഞാന്‍ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു .
മനുഷ്യ വര്‍ഗത്തിന്റെ മനസ്സില്‍ പ്രേമം മരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് .ആ വികാരം ഇന്ന് ഒന്നുമല്ലാതായിത്തീര്ന്നിരിക്കുകയാണ് ഇരുപതൊന്നാം നൂട്ടണ്ടിലെയ്ക്ക് മനുഷ്യരാശി പ്രവേശിക്കുമ്പോള്‍ മിക്കവാറും ഞാന്‍ ഈ വികാരം മനുഷ്യനില്‍ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്തു കളയും.പ്രേമം എന്ന വികാരം ഞാന്‍ മറ്റേതെങ്കിലും ജീവി വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഇട്ടുകൊടുക്കും .മനുഷ്യ വര്‍ഗത്തിന്റെ മനസ്സില്‍ ഈ വികാരത്തിനു യാതൊരു രക്ഷയുമില്ല .ഞാന്‍ തന്നെയും നിങ്ങളെ സൃഷ്ട്ടിചിട്ടുള്ളത് പ്രേമത്തിന്റെ വിശുദ്ധമായ വേദനകള്‍ താങ്ങാന്‍ രൂപത്തിലല്ല.നിങ്ങള്ക്ക് ആ വേദന താങ്ങാനാവില്ല.പ്രേമത്തിന്റെ പരാജയം നിങ്ങളെ തകര്‍ത്തുകളയുന്ന പ്രശ്നവുമില്ല.
എല്ലാം അറിയുന്നവനായ ഞാന്‍ നിങ്ങളോട് പറയുന്നു-നിങ്ങള്‍ക്കിനി അവസാനത്തെ കത്തെഴുതാം .നിങ്ങളുടെ സമയം പാഴാക്കിയതിന് ഞാന്‍ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു.

നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ദൈവം


(ഇ വി ശ്രീധരന്‍ )

എല്ലാ കവിതകളും അവസാനിപ്പിക്കാനുള്ള
ഒരു കവിതയാണു നീ...
ഒരു കവിത...
ശവകുടീരം പോലെ പൂര്‍ണമായ ഒരു കവിത.

( മാധവിക്കുട്ടി)


നിന്നില്‍ നിന്നടര്‍ന്നാലെനിക്കൊരു
പുണ്യതീരമുണ്ടാവുമോ ?
മണ്ണിലല്ലാതെ മഞ്ഞുപൂവിന്റെ
മന്ദഹാസമുണ്ടാകുമോ ?
വ്യോമാഗംഗയില്‍ ആയിരം കോടി
താരകങ്ങള്‍ വിളിക്കിലും
ശ്യാമമോഹിനി പോവുകില്ല ഞാന്‍
നിന്‍ സ്വരാഞ്ജലിയാണു ഞാന്‍...

( മധുസൂദനന്‍ നായര്‍)




കണ്ടു മുട്ടുന്നു നാം വീണ്ടുമീ സന്ധ്യയില്‍
വര്‍ണങ്ങള്‍ വറ്റുന്ന കണ്ണുമായി
നിറയുന്നു നീയെന്നില്‍ നിന്‍റെ കണ്മുനകളില്‍
നിറയുന്ന കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളി പോലെ

ദുരിതമോഹങ്ങള്‍ക്കു മുകളില്‍ നിന്നൊറ്റക്ക്
ചിതറി വീഴുന്നതിന്‍ മുന്‍പല്‍പ്പമാത്രയില്‍
ക്ഷണികമായെങ്കിലും നാം കണ്ട കനവിന്‍റെ
മധുരം മിഴിപ്പൂ നനച്ചുവോ രേണുകേ...

മുരുകന്‍ കാട്ടാക്കട (രേണുക)




ഒരു നാള്‍ എന്റെ ഹ്യദയത്തിന്റെ
ചുവപ്പു നീ തിരിച്ചറിയും
അന്നെന്റെ രക്തം കൊണ്ടു മേഘങ്ങള്‍ ചുവക്കും.
എന്റെ നിശ്വാസത്തിന്‍റ കാറ്റില്‍
ചുവന്ന മഴയായി അതു പെയ്തു വീഴും.
അന്നു ഭൂമിയിലെ മുഴുവന്‍ പൂക്കളും
ചുവന്നു പൂക്കും അപ്പോള്‍...
ഒരു പക്ഷേ ഞാന്‍ മരിച്ചിരിക്കും...

(ഖലീല്‍ ജിബ്രാന്‍)

ഒരു പൂങ്കുല പോലെ എന്നും ഞാന്‍
കൈകളിലിറുക്കിപ്പിടിക്കുന്ന വെളുത്ത മുഖം
മാത്രമല്ല നീ, നീ മറ്റാരെപ്പോലെയുമല്ല,
കാരണം, ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രേമിക്കുന്നു.
ഈ ജമന്തിപൂമാലകള്‍ക്കിടയില്‍
നിന്നെയും ഞാന്‍ നിവര്‍ത്തിയിടട്ടെ...

ഗിരിനിരകളില്‍നിന്നു ഞാന്‍ നിനക്കു വേണ്ടി
സൌഖ്യം തുളുമ്പുന്ന പൂക്കള്‍ കൊണ്ടുവരും,
നീലശംഖുപുഷ്പങ്ങള്‍,
തവിട്ടു നിറമാര്‍ന്ന ഹെയ്സല്‍ പുഷ്പങ്ങള്‍,
ചൂരല്‍ക്കൊട്ടകള്‍ നിറയെ ഉമ്മകള്‍.
വസന്തം ചെറിമരങ്ങളോട്‌ ചെയ്യുന്നതു പോലെ
നിന്നിലേക്ക്‌ പ്രണയമായി ഞാന്‍ നിറയട്ടെ...

( നെരൂദ)



ഉരുകി, രാത്രിയോട്‌ രാഗങ്ങള്‍ പാടുന്ന
പാഞ്ഞൊഴുകുന്ന ഒരരുവിയാകുക.
അത്യധികമായ ഹൃദയ മൃദുലതയുടെ
വേദനയറിയുക.
സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ
സ്വന്തം ധാരണയാല്‍ മുറിവേല്ക്കുക.
അങ്ങനെ പൂര്‍ണ്ണ മനസ്സോടും
ഹര്‍ഷവായ്പ്പോടും ചോരയൊഴുക്കുക.

(ഖലില്‍ ജിബ്രാന്‍)



ഭൂമിക്കടിയില്‍ വേരുകള്‍ കൊണ്ടു
കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു
ഇലകള്‍ തമ്മില്‍ തൊടുമെന്ന് പേടിച്ച്
നാം അകറ്റി നട്ട മരങ്ങള്‍

(വീരാന്‍കുട്ടി)



പ്രിയേ, നീ ആ പൂവ് എന്ത് ചെയ്തു?
ഏത് പൂവ് ?
രക്തനക്ഷത്രം പോലെ
കടും ചെമപ്പ് നിറമാര്‍ന്ന ആ പൂവ്...
അതോ, തിടുക്കപ്പെട്ട് അറിയുന്നതെന്തിന്?
ചവിട്ടി അരച്ചു കളഞ്ഞോ എന്നറിയാനാ.
കളഞ്ഞെങ്ങിലെന്ത് ?
ഓ ഒന്നുമില്ല, എന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു അത്...

(ബഷീര്‍)



ആദ്യം ഇലകള്‍ പോഴിച്ചിട്ടു
പുഴയുടെ നനവറിയാന്‍.
പിന്നെ ചില്ലകള്‍ അടര്‍ത്തിയിട്ടു
ഒഴുക്കിന്റെ വേഗമറിയാന്‍.
ഒടുവില്‍ കടപുഴകി വീണു
ആഴങ്ങളിലെ ഇരുട്ടറിയാന്‍.
വൈകിയെത്തിയ കാറ്റു
പുഴയുടെ നെഞ്ചില്‍
ചെവി ചേര്‍ത്തു വച്ചു,
തന്റെ കൈകള്‍ താങ്ങി നിര്‍ത്തിയ
കൂട്ടിലെ കിളിക്കുഞ്ഞ്
നീന്താന്‍ പഠിച്ചോ എന്തോ ?

(ആമി സലീം )

നിന്റെ കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്നൊരീ തൂവാല
ഇന്നീ പനിനീര്‍ച്ചെടിച്ചില്ലയില്‍ വീണുപോയ്‌
പിന്നെയിതളിതളായ്‌ വിടര്‍ന്നൊരു
ചെമ്പനീര്‍മൊട്ടിനെ തൊട്ടു തലോടവെ
എന്തിനേ നീയതു ചെന്നെടുത്തു വീണ്ടും
എന്തിനതിന്റെ നനവിലലിഞ്ഞൊരു
ഹൃദ്യനറുമണം നിന്‍ ദീര്‍ഘ ചുംബനം ഒപ്പിയെടുക്കവെ
നനഞ്ഞു നിന്‍ കണ്‍കളും.

(ഒ.എന്‍.വി.)



അസാന്നിധ്യം കൊണ്ടു സാന്നിധ്യം അറിയിക്കുന്ന നീ ആര്?
എന്റെ അവസാനത്തെ രഹസ്യം വരെ ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ജലപ്രവാഹത്തിലൂടെ പൊസേഡോണ്‍ എന്നെ കാണാനെത്തുന്നതു വരെ.
മൌനമാണ് എപ്പോഴും നിന്റെ മറുപടി.
ഒരു വാക്ക്... വെറും ഒരു വാക്ക്... ഒറ്റവാക്ക്‌...
അതാണ് ഞാന്‍ എപ്പോഴും ചോദിക്കുന്നത്‌,
നീ തരാത്തതും...

(വിജയലക്ഷ്മി)

ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്നു ഞാന്‍ എന്നതിന്നൊ-
രുവെറും തൂവല്‍ താഴെയിട്ടാല്‍ മതി
ഇനിയുമുണ്ടാവും എന്നതിന്‍ സാക്ഷ്യമായ്
അടയിരുന്നതിന്‍ ചൂടു മാത്രം മതി.

(രാമചന്ദ്രന്‍)




സഖി, നിനക്കായി ഞാന്‍ പാടിയ പാട്ടെല്ലാം
അഗതികളായിങ്ങലഞ്ഞിടുന്നു മണ്ണില്‍!
തിരയുന്നു ഞാനുമെന്‍ ഗാനവും നിന്നെ
വേര്‍പിരിയുന്നു വീണ്ടും നാമീയിരുളില്‍!

ഇരുജന്മവേളകല്ക്കിടയില്
മൃതിയെന്നോരിടവേള വേണമെന്നാകിലാകട്ടെ!
വിടപറയാം പുനര്ദര്‍ശനഭാഗ്യം
നേര്ന്നിതുവഴി വീണ്ടും വന്നണയുമെങ്കില്!

ഇവിടെ നാം പാടാത്ത പാട്ടില്ല!
നിന്റെയീ നിടിലതിലത്രേയെന്‍ നീലാകാശം!
ഇനി നാളെയെന്‍ മിഴി മങ്ങുമ്പോള്‍, കാഴ്ചകള്‍
ഇരുളുമ്പോള്‍, നീയാണെന്‍ മിഴികള്‍!

(ഓ എന്‍ വി )



കാത്തു സൂക്ഷിച്ചൊരു സ്നേഹത്തിന്‍ തിരിനാളം...
കത്തി ജ്വലിക്കുമൊരു വേദനയായ് മാറുന്നു.
അണക്കാനാകില്ലൊരിക്കലും മറവിയാല്‍...
കനലായ് മാറിയൊരു ഹൃദയത്തിന്‍ നോവിനെ.
ചേര്‍ത്തുവെക്കാം ഇതുംകൂടെയെന്‍ ‍ ഓര്‍മ്മചെപ്പില്‍...
ചിതയിലേക്കുള്ള എന്റെ വിലപ്പെട്ട സമ്പാദ്യമായ്.

(അഭി)

നീ തന്ന പഴുത്ത പേരയ്ക്ക ഞാന്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞു .വിത്തുകള്‍ മുളച്ചു തൊടിയില്‍ നിറയെ ഇപ്പോള്‍ പേരയ്ക്ക മരങ്ങളാണ് .സ്വന്തമാക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ എപ്പോഴും നല്ലത് ഉപേക്ഷിക്കുന്നത് തന്നെ
നീ തന്ന സ്നേഹവും ഞാന്‍ വലിച്ചെറിയുന്നു .വിത്തുകള്‍ മുളച്ച് മനസ്സില്‍ നിറയെ നാളെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഇലകള്‍ കിളിര്‍ക്കും
സ്നേഹം ഉപേക്ഷിക്കലും വലിച്ചെറിയലുമാണ് (പി കെ പാറക്കടവ് )


കാര്‍മേഘങ്ങളുടെ ചാരമഷി തട്ടിത്തൂവി ഭൂമിക്കു ചന്തം കുറയുന്ന തണുത്ത കണ്ണീര്‍ സന്ധ്യകളില്‍ ഏകാകിയായി
സ്വപ്നം കണ്ടും വിലപിച്ചും നടക്കുന്ന അസ്ഥിരപ്രാണിയായ അങ്ങയെ ഞാന്‍ എപ്പോഴും കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കും
പെയ്യാന്‍ പുറപ്പെട്ടുനില്‍ക്കുന്ന മേഖങ്ങളിലെയ്ക്ക് മുഖമുയര്‍ത്തി നോക്കുന്ന നിമിഷത്തില്‍ ജൂലൈ വര്‍ഷ മേഖങ്ങളിലിരുന്നു ഞാന്‍ അങ്ങയില്‍ പ്രണയം ചാറ്റും !
എനിയ്ക്കുറപ്പുണ്ട്...
ചിതറിവീഴുന്ന മഴത്തുള്ളികളില്‍ നിന്ന് അങ്ങ് എന്നെ വേര്തിരിച്ചറിയാതിരിക്കില്ല ..
കവിയാണല്ലോ !!.. (ഗീത ഹിരണ്യന്‍ )



നിന്നെയോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ പെയ്യുന്നത് മാത്രമാകുന്നു മഴ
മറ്റു നേരങ്ങളില്‍ പാഠപുസ്തകങ്ങളില്‍ പറയുമ്പോലെ
ഘനീഭവിച്ച നീരാവി പൊഴിയുന്നുവേന്നെയുള്ളൂ (പ്രദീപ്‌ എം നായര്‍ )


ഓര്‍ക്കാരിണ്ടിപ്പോഴും നിന്നെ
നാട്ടുവഴിയില്‍
തനിയെയാകുമ്പോള്‍
തേഞ്ഞ വെയിലില്‍ ആറ്റകള്‍
ചേക്കയേറുമ്പോള്‍
രാത്രി ഗസലായ്
ആകാശം പൂക്കുമ്പോള്‍
ചിരിപോല്‍
നിശാഗന്ധികള്‍
ചുറ്റിലും വിടരുമ്പോള്‍ (സന്തോഷ്‌ )



ഞാന്‍ തയ്യല്‍ വേലയിലായിരുന്നു.അവനെ ഹൃദയത്തില്‍ തുന്നിവെയ്ക്കുകയായിരുന്നു.ഹൃദയത്തില്‍ തറഞ്ഞ സൂചിത്തുമ്പ് ഓരോ തവണയും രക്തം ചീറ്റിച് പറിഞ്ഞു പോരാത വിധം അവനെ ജീവനില്‍ അമര്തുകയായിരുന്നു
ഒരവസരത്തില്‍ ചിത്രത്തുന്നലിന്റെ താളം തെറ്റിയപ്പോള്‍ അവനെ അടര്തിയെടുക്കാന്‍ ശ്രെമിച്ചതായിരുന്നു ഞാന്‍ .
എന്നാല്‍ ഉള്‍ശരീരത്തില് എത്തിപ്പെടുന്ന ഇതൊരു വസ്തുവിലും എന്ന പോലെ മാംസവും രക്തകോശങ്ങളും അവനിലെയ്ക്ക് വളര്‍ന്ന് രക്തസങ്ക്രമണം ആരംഭിച്ചുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. (ബിന്ദു സന്തോഷ്‌ )






ആദ്യ ചുംബനത്തെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോള്‍ ഈ കടലിനെയാണ് ഓര്മ വരിക .എന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ കവിളില്‍ അമര്ന്നുപിന്‍വാങ്ങിയതും പാര്‍വതിയുടെ കണ്ണില്‍നിന്ന് പ്രകാശത്തിന്‍റെ ഒരു തിര കുതിച്ചുവന്ന് എന്നെ വലിച്ച് അഗാധതിലെയ്ക്കെവിടെയോ കൊണ്ടുപോയി.ആ വര്ഷം ലോകത്ത് രണ്ടേരണ്ടു പേര്‍ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.-ഞാനും പാര്‍വതിയും .പക്ഷെ ,അഞ്ചാമത്തെ കൊല്ലമാണ് ഞങ്ങള്‍ വിലക്കപ്പെട്ട കനി ഭക്ഷിച്ചത് .ഇത് ആറാം വാര്‍ഷികമാണ് .അപ്പോഴേയ്ക്കും എനിയ്ക്കവളെ മടുത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു .പ്രണയത്തിന്റെ പാവില്‍ ഒരു ശരീരത്തിന് അത്രയൊക്കെയേ കേടാവാതെ നില്ക്കാന്‍ പറ്റൂ.
പുതുതായി ഒന്നും പറയാനില്ലാത്ത അവസ്ഥ .സദാ ആവര്‍ത്തിക്കുന്ന സാമീപ്യത്തിന്റെ അരുചി .ഇനിയങ്ങോട്ട് ,ഞങ്ങള്‍ ഉരുണ്ടുപോകാന്‍ ദാമ്പത്യമെന്ന ഒരു റെയില്‍ പാത മാത്രമേ അവശേഷിക്കുന്നുള്ളൂ .തികച്ചും സമാന്തരം .ഒരിക്കലും കൂട്ടിമുട്ടാത്തപ്പോഴും കാഴ്ചക്കാരില്‍ സ്വരച്ചേര്‍ച്ച പണിതുവെച്ചുംകൊണ്ടുള്ള ഒരു പതിഞ്ഞ സഞ്ചാരം
(സന്തോഷ്‌ ഏച്ചിക്കാനം )

നിന്നെക്കുറിച്ചെഴുതണമെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു
ഒരുപന്യാസത്തിനു വിഷയമാക്കിയാല്‍ നീ കോപിക്കും
കഥയാക്കിയാലോ ഞാനതിലെ ദുരന്ത കഥാപാത്രമാകും
കവിതയാക്കിയാലോ ഞാനതിലെ ചത്ത്‌ വീര്‍ത്ത ബിംബമാകും
അങ്ങനെയങ്ങനെ നിന്നെക്കുറിചെഴുതി
എന്നെക്കുറിച്ചാവുക സ്വാഭാവികം (ദേശമംഗലം രാമകൃഷ്ണന്‍ )


പ്രണയമെന്നു വിളിയ്ക്കരുത്
ജീവിതം ദുരിതമെന്നു പഠിപ്പിച്ച
മാമരച്ചില്ലയില്‍ തൂങ്ങിനിന്നും ചിരിക്കരുത്
പ്രണയമെന്നാല്‍ മനുഷ്യന്‍റെ ജാതകം
മുളയിലേ കാര്‍ന്നുതിന്നുന്ന സാഗരം (ഇന്ദ്രബാബു )


പാതിയില്‍ നിര്‍ത്തിയ വരികളിലെ
ആലസ്യമോ
ചുണ്ടിലെ മുന്തിരി വീഞ്ഞിന്റെ
മധുരമോ
നിനക്കായിവിടെ ഞാന്‍ കാത്തുവെചിട്ടില്ല
നിരര്ഥകസ്നേഹത്തിന്ടെ
തിരസ്കരണം പോലെ
വഴിയില്‍ മരിച്ചുകിടന്നിരുന്ന
ശലഭത്തിന്റെ
പിന്നിപ്പോയൊരു ചിറകല്ലാതെ
ഞാനൊരുക്കിയിട്ടില്ല
നിനക്കായി -ഒന്നും (രതി വി കെ )


പെട്ടെന്നെനിയ്ക്ക് തോന്നി ,അനേകായിരം ആകാശങ്ങളുടെ നീലിമ അലിഞ്ഞുചേര്‍ന്ന ആ കണ്ണുകളില്‍ ഞാന്‍ പ്രതിഭലിച്ചു എന്നും അവയെന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞെന്നും .അതികായന്മാരുടെ ആശ്ലെഷണങ്ങളെ മാത്രം അര്‍ഹിക്കുന്ന
ആ ശരീരം എന്‍റെ മുമ്പിലുണ്ടായിരുന്നു .എന്‍റെ മുറിയിലെ നീലവെളിച്ചം അതിന്റെ വര്ത്തുളതയില്‍ ഉടയാടയുലഞ്ഞു കിടന്നു
ഞാന്‍ വീണ്ടും പറഞ്ഞു :എനിയ്ക്കെന്തുണ്ട് തരാന്‍ ?എന്‍റെ ആത്മാവൊഴികെ .നഷ്ടപ്പെടുത്തുവാന്‍ ഒന്നിലേറെ ആത്മാവുകള്‍ ഇല്ലല്ലോ എന്നാണെന്റെ ദുഃഖം .
ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇടഞ്ഞെന്നു തോന്നി
(വിക്ടര്‍ ലീനസ് )

പ്രേമത്തിന്‍റെ പുതിയ ഭാഷ പിടികിട്ടാതെ പിന്നെയും പിന്നെയും പ്രപഞ്ചം പരിഭ്രമിക്കുന്നു
നീ പണ്ട് അരുവിയിലെറിഞ്ഞ നോട്ടങ്ങള്‍ ഈ അഴിമുഖത്ത് ആദ്യം പൂവിട്ട മരങ്ങളായി
(ഡി വിനയചന്ദ്രന്‍ )


പ്രേമം ..പ്രേമം..പ്രേമം ..!
ഈ ക്ലീഷേ ഒന്ന് നിര്‍ത്തൂ
യാനപാത്രത്തില്‍ നിന്‍റെ കണ്ണുകളെ ബലികഴിച്ച്
എന്‍റെ പ്രേമത്തിന് ഞാനിന്നു രക്തസാക്ഷിയാവുന്നു
ദീപസ്തംഭങ്ങള്‍ ഇനി കണ്ണടയ്ക്കട്ടെ (അരവിന്ദന്‍ )


പ്രണയകാലത്തിലാണ് പാര്‍വതീ
നാം പ്രപഞ്ചത്തോളം പ്രാകൃതമാകുന്നത്
പുഴയോളം തണുപ്പും പകലോളം വേനലും കൊണ്ട്
നാം എല്ലാ ചേതനകളെയും തിരിച്ചറിയും
ബോധത്തിന്റെയും വാക്കുകളുടെയും
കാല്പനികതിയില്‍ നിന്നും ഒരിക്കലും ജീവിതത്തെ മാത്രം തിരിച്ചറിയാതെ (ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ )



അനശ്വരമായി ഒന്നുമില്ല റോസ് ഈ ഭൂമിയില്‍
പക്ഷെ സ്നേഹമുണ്ട് ,ആര്ദ്രടയുണ്ട് ,ജീവിതമുണ്ട് ..
അതുമതി .
എനിയ്ക്കതുമതി (ശ്യാമപ്രസാദ് )

വാകമരങ്ങള്‍ പൂത്തപ്പോള്‍ നീ പറഞ്ഞു
നിനക്കെന്നോട് പ്രണയമാണെന്ന്
ഹൃദയചിന്നങ്ങള്‍ നോട്ടുബുക്കില്‍ വരച്ചിടുമ്പോള്‍
വെറുതെ പേടിക്കുന്നവളാണ് ഞാന്‍ .
പ്രണയിക്കുന്നവരുടെ ആത്മാവുകള്‍ ഒന്നായിത്തീരുമോ ?
അതിരില്ലാത്ത ആത്മവിശ്വാസം പ്രണയം തരുമോ ?
അത്ഭുദങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിയ്ക്കാന്‍ പ്രണയത്തിനു കഴിയുമോ (രേഷ്മി ബിനോയ്‌ )



എന്‍റെ അസ്വസ്ഥമായ രാത്രികള്‍ നീണ്ടുപോയപ്പോള്‍ ,അടുക്കാനും അകലാനും വയ്യാതെ കുടുങ്ങിയപ്പോള്‍ ,പറിച്ചുമാറ്റാനാവാതെ നീ എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചു നിന്നു.നിന്‍റെ തിണര്പ്പുകളില്‍ ചുംബിച്ചു .നിന്‍റെ നീണ്ട മുടിയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു .നിന്‍റെ നനഞ്ഞ ചുണ്ടുകളില്‍ മുഖം അമര്‍ത്തി ഞാന്‍ എവിടെയോ അഭയം തേടുകയായിരുന്നു .
(സേതു )


ചിറകു കരിഞ്ഞ മാലാഖ കുഞ്ഞുങ്ങളെല്ലാം നൃത്തം ചെയ്യുന്നത് എന്‍റെ നെഞ്ജിലാണ് (വിത്സണ്‍ )



അവളുണ്ടായിരുന്നപ്പോള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ എന്നുമെപ്പോഴും പൂക്കള്‍ വിരിഞ്ഞിരുന്നു .
അവള്‍ പോയി .ഇപ്പോഴും എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഒരു പൂ വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു ..ഒരു കറുത്ത പൂവ് (കുഞ്ഞുണ്ണി )



നിന്‍റെ ഓരോ ചിരിയും നിലയ്ക്കാത്ത ഓരോ മഞ്ഞു മഴയാണ് .
നിലാവിന്‍റെ രക്തം മണക്കുന്ന കാലൊച്ചകളാണ് .
കറുത്ത വാവിന്‍റെ കരിമിഴികളില്‍
ഘനമേഘങ്ങളുടെ ഈ പ്രവാസ ജീവിതം പോലെ
കലര്‍പ്പില്ലാത്ത ഈ പ്രണയവും നമുക്കൊരു നങ്കൂരം മാത്രമാകുമോ (ആര്‍ മനോജ്‌ )


ഓടിമെയ്തളര്ന്നിങ്ങു
വന്ന തെന്നലേ പൂവിന്‍
കാതില്‍ നീ കളിമന്ത്രി-
ച്ചിക്കിളി കൂട്ടീടുമ്പോള്‍
സാന്ദ്ര, മോഹനരാഗം
പാടുമെന്‍ സഖിയുടെ
ശാന്തമോഹന രാഗം
ഓര്‍മയില്‍ തെളിയുന്നു (പറവൂര്‍ ബി ലതിക നായര്‍ )




സ്നേഹം നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന നിന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു സൂര്യ മുകുളം ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചു
സംഗീതം പോലെ സമ്പന്നമായ നിന്‍റെ ശ്വാസങ്ങളില്‍ ഒരാരോഹണം ഞാന്‍ പ്രത്യാശിച്ചു
നിന്‍റെ നിനവുകളുടെ വിദൂരഭൂമികളില്‍ ഒരു വിളക്കുമാടം ഞാന്‍ അവകാശപ്പെട്ടു
നിന്‍റെ കാമനയുടെ ഹരിത തീരങ്ങളില്‍ ഒരു ചുമന്ന പൂ ഞാന്‍ മോഹിച്ചു ..
എങ്കിലും മേഘാ..... (കുഞ്ഞപ്പ പട്ടാനൂര്‍ )

കടലിന്‍റെ അഗാധതയിലേയ്ക്ക് അപ്രത്യക്ഷനായ ആ കാമുകനെത്തിരഞ്ഞു ചിത്രശലഭങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ ഒരു കപ്പല്‍ ഇപ്പോഴും ഈ കടലില്‍ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നുണ്ടത്രേ (ജോയി മാത്യു )


നമ്മള്‍ രണ്ടു പേരും മലയടിവാരത്തിലേയ്ക്ക് കനിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന കാറ്റിനായി മൂക്ക് വിടര്ത്തിനിക്കുമ്പോള്‍
നിന്നെ ഞാന്‍ തൊടാന്‍ ശ്രമിച്ചത് നീ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ ? നിന്റെ കവിളില്‍ എന്‍റെ ചുണ്ടുകളമര്താന് ഞാന്‍ കൊതിച്ചത് നീ മറന്നുപോയോ ?'സാറാ ,നിന്റെ നെഞ്ഞിടിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട് .നിന്നെ ദുഖിപ്പിക്കാനോ കരയിപ്പിക്കാനോ അല്ല ഞാന്‍ വന്നത് .ഈ ജനലിലൂടെ കിഴക്കന്‍ മലകളില്‍ നോക്കി ജീവിതം ഒരിക്കല്‍ കൂടി ആടിത്തീര്‍ക്കണം (പുനത്തില്‍ )


ഏയ് നെരൂദാ ..
ഞാനിന്ന് പ്രണയിക്കുവാന്‍ പഠിക്കുകയാണ്
എങ്കിലും ഒരിക്കലും ഞാനെന്റെ പ്രണയിനിയുടെ ചുംബനങ്ങള്‍
അപഹരിക്കുന്ന തലയിണകളോട് അസൂയപ്പെടുന്നില്ല (എസ് കലേഷ്‌ )


എനിയ്ക്കറിയാം
ഒരിരുണ്ട വെളുപ്പാന്‍കാലത്ത് പുകമണമുള്ള
കുഞ്ഞിച്ചുണ്ടു കൊണ്ട് അവനെന്‍റെ ഇടംകഴുത്തില്‍ പ്രണയം
ലിഖിദപ്പെടുതിയത് മുതലാണ് ചതഞ്ഞ ചോരപ്പാടുകള്‍ പോലെ
എന്‍റെ മോഹങ്ങളും ചോരച്ചു തുടങ്ങിയത് . (ദിവ്യ അഭിലാഷ് )



ഡെസ്ടിമോണ : i saw your face in your mind ..അങ്ങയുടെ മനസ്സിലാണ് ഞാനങ്ങയുടെ മുഖം കണ്ടത്.
അറിയാമല്ലോ ? മുഖത്തല്ല മനസ്സ് , തൊലിയിലല്ല സൗന്ദര്യം . Your face in your mind ,mind.. mind....

ഒഥല്ലോ: ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ ആഴിയിലെ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന നിധികള്‍ക്ക് പോലും
ഞാനെന്‍റെ സ്വാതന്ത്ര്യം വച്ചുമാറുമായിരുന്നില്ല

(സിവിക് ചന്ദ്രന്‍ )



നീയെന്നെ നോക്കാതെ എനിയ്ക്ക് ചുറ്റും നോക്കുക
എന്‍റെ ലോകത്തെ പ്രണയിക്കാതെ എന്നെ മാത്രമായി നീ പ്രണയിക്കരുത് .
ഒരു യാത്രാമൊഴി ഓര്തുകൊണ്ടുമാത്രം ഉപാധികളില്ലാത്ത
സ്നേഹമൊഴികളുടെ സമൃദ്ധിയിലേയ്ക്ക് നീയെന്നെ കൊണ്ടുപോകുക (എസ് ജിതേഷ് )



മുപ്പതുവര്‍ഷം കഴിഞ്ഞു കണ്ടുമുട്ടിയാലും
പുരുഷന് തന്‍റെ ആദ്യകാമുകിയെ തിരിച്ചറിയാനാവും
ഏറെ പുതിക്കിപ്പണിതിട്ടും പണ്ട് താമസിച്ചിരുന്ന
നാട്ടിന്‍പുറത്തെ വീട് തിരിച്ചറിയും പോലെ ,
കെട്ടിടങ്ങളും ശബ്ദങ്ങളും നിറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിട്ടും മുമ്പ് ചെന്നിരിക്കാറുള്ള കുന്നിന്പുറത്തിന്റെ
പൂക്കള്‍ നിറഞ്ഞ വിജനത തിരിച്ചറിയും പോലെ (സച്ചിതനാന്തന്‍ )

'ദൂരെ നിന്നെക്കണ്ടപ്പോള്‍ മറ്റാരോ ആണെന്ന് തോന്നി '
'അതാണോ അന്തംവിട്ടു നിന്നത് .'
'അതല്ല ,സുന്ദരിയായ ഒരപരിചിത നീയാവാന്‍ നിമിഷമല്ലേ എടുത്തുള്ളൂ എന്നതിശയിക്കുകയായിരുന്നു '
(കല്പറ്റ നാരായണന്‍ )


നിന്‍റെ ഗന്ധം നുകര്‍ന്നെന്റെ ദാഹം
നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരിയാസ്വദിച്ചെങ്കില്
രണ്ടുമൂന്നു ദിനങ്ങളെന്‍ ദന്ത
ദംശനം നിന്നെ നോവിചിരുന്നെങ്ങില്‍
ആളൊഴിഞ്ഞു ,നമുക്കൊട്ടുനേരം
ഈ നിലാവിനെ പങ്കിട്ടെടുക്കാം (കെ ജയകുമാര്‍ )


എന്‍റെ കാമുകിയുടെ വിളറിയ കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന്
കുറിച്ചെടുത്തവയാണ് എന്‍റെ കവിതകള്‍ .
ചക്രവാളത്തിലെയ്ക്ക് നീളുന്ന അവളുടെ
നോട്ടം എനിലെയ്ക്ക് പിന്‍വാങ്ങുംബോഴാണ് കവിതകളവസാനിചിരുന്നത് (ഗൌതമന്‍ )



ചോന്ന പൊട്ടു നിനക്ക് ചേരില്ലെന്ന് നൂറു വട്ടം പറഞ്ഞതല്ലേ
എനിട്ടിപ്പോള്‍ നെറുകയില്‍ തന്നെ നീ വെട്ടുകൊണ്ടപൊല്‍്
സിന്ദൂരവും തൊട്ടു വന്നുനിന്നാല്‍ നിറയാതിരിക്കുമോ
നെറ്റിയില്‍ ഞാനടച്ചിട്ട തീമിഴി (മോഹനകൃഷ്ണന്‍ കാലടി )



കണ്ണീര്‍ പാടങ്ങളില്‍ കാല്തെറ്റിവീണ
കിനാവുകളുടെ ചതഞ്ഞ വിരലുകളില്‍
പീഡനങ്ങളുടെ അമ്ലവീര്യം മുക്കി മുറിവുണക്കനായി വന്ന
പ്രണയമേ...
നിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ പാഴായതറിഞ്ഞ്
വഴിയാധാരമായിത്തീര്‍ന്ന ജീവിതത്തിന്
ഒരു ചുമടുതാങ്ങിയായിത്തീരാന്‍ നിനക്കാകുമോ ? (മോഹന്‍ )

ഞാനിന്നീയൊടുക്കത്തെത്തുള്ളിയുമിറക്കുമ്പോള്‍
പ്രാണവേദനയോടെ നിന്നെ വിട്ടകലുമ്പോള്‍
ആശിപ്പതെന്താണെന്നോ;കരയും നിന്‍ കണ്‍കളില്‍
ആറാത്ത കണ്നീര്ചാലയോഴുകാനെന്നും തോഴീ (ഒളപ്പമണ്ണ )


ഓര്‍തിരിക്കാതെ രണ്ടു പ്രാണന്‍ തമ്മില്‍
ഒട്ടുന്നതിന്റെ ആകസ്മികതയുണ്ട് ഏതു പ്രണയത്തിലും
കീറിക്കൊണ്ടല്ലാതെ വേര്‍പെടുത്താന്‍ പറ്റാത്തതിന്റെ
നിസ്സഹായതയുണ്ട് അതിന്റെ പിരിയലില്‍ (വീരാന്‍കുട്ടി )



നമ്മുടെ പ്രണയം ഒരഗ്നിപര്‍വതമാണ്
ആദ്യ പൊട്ടിത്തെറിയില്‍ തന്നെ നമ്മള്‍ അന്യരാവും
ലാവ ഒഴുകിതുടങ്ങുമ്പോള്‍ മറക്കണം എന്ന്
പറയുവാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം നമുക്ക് പ്രണയിക്കാം (ക്രിസ്പിന്‍ ജോസഫ്‌ )


ചുവപ്പേ ഇപ്പോഴും അപായത്തെ പറ്റി മാത്രം പറയുന്ന നീ
എന്തിനാണ് സംസാരം പ്രണയതിലെത്തുംബോഴെല്ലാം നിറം മാറുന്നത് (എസ് ശരത് )


എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവളുടെ മുഖത്തേയ്ക്കും കണ്ണുകളിലേയ്ക്കും നോക്കാതിരിക്കാന്‍ അയാള്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ പിന്നെ ദൃഷ്ടി പിന്‍വലിക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല.പെരുമഴയ്ക്ക് ശേഷം തോര്‍ച്ച കണ്ട ഒരു സന്ധ്യ പോലെയാണവ .ഈറനായ ഒരു നീല സന്ധ്യ .വാക്കുകള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും വഹിക്കാനാവാത്ത എന്തോ ഒന്ന് അവിടെയുണ്ട് (വൈശാഖന്‍ )

സോളമന്‍ :"എങ്കില്‍ കൊണ്ടുപോണ കാര്യം ഞാനേറ്റു .ശലമോന്റെ song of songsല്‍ പറയുന്നത് പോലെ ---
നമുക്ക് ഗ്രാമങ്ങളില്‍ ചെന്ന് രാപ്പാര്‍ക്കാം .അതികാലതെയെഴുന്നേറ്റ്,മുന്ദിരിതോട്ടങ്ങളില്‍ പോയി മുന്തിരിവള്ളി തളിര്‍ത്തു പൂവിടരുകയും മാതളനാരകം പൂക്കയും ചെയ്തുവോ എന്ന് നോക്കാം "
സോഫിയാ .അവള്‍ ജോലി മറന്ന്‌ ,അവന്റെ വാക്കുകളില്‍ ലയിച്ച്‌ അങ്ങനെ നിന്നുപോയി
സോളമന്‍: "അതിന്റടുത്ത ലൈന്‍ എന്താന്നറിയാമോ ?"
സോഫിയാ :'ഇല്ല' എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ "മ് !"
സോളമന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി പെട്ടെന്നത്‌ വേണ്ടെന്നു വെച്ചു .
"അല്ലേ വേണ്ട"
സോഫിയാ :"പറയൂ"
സോളമന്‍ :(ആലോചിച്ച്‌) "ഉം ...പോയി ബൈബിളെടുതുവെച്ചു നോക്ക് ."
---------------
--------------------
------------------------------------
മറിയുന്ന ബൈബിള്‍ പേജുകള്‍ .അവ ഒരു പേജില്‍ വന്ന് നിന്നു .സോഫിയയുടെ വിരലുകള്‍ ,വരികളിലൂടെ കീഴോട്ടു സന്ജരിച്ചു ഒരിടത് വന്ന് നിന്നു .സോഫിയ ശ്വാസമടക്കി അവളുടെ തന്നെ ശബ്ദത്തില്‍ :

"നമുക്ക് ഗ്രാമങ്ങളില്‍ ചെന്ന് രാപ്പാര്‍ക്കാം .അതികാലതെയെഴുന്നേറ്റ്,മുന്ദിരിതോട്ടങ്ങളില്‍ പോയി മുന്തിരിവള്ളി തളിര്‍ത്തു പൂവിടരുകയും മാതളനാരകം പൂക്കയും ചെയ്തുവോ എന്ന് നോക്കാം....
അവിടെ വെച്ച് ഞാന്‍ നിനക്ക് എന്‍റെ പ്രേമം തരും ."

സോഫിയ ശ്വാസമടക്കി .മുഖത്ത് വിയര്‍പ്പുതുള്ളികള്‍ -അവളുടെ മേലേയ്ക്കു സോളമന്റെ ശബ്ദത്തില്‍--
"അവിടെ വെച്ച് ഞാന്‍ നിനക്ക് എന്‍റെ പ്രേമം തരും ."


(പി പദ്മരാജന്‍ )

തപാല്‍ സമരം തീര്‍ന്നതിന്റെ പിറ്റേന്ന് പഴകിയടര്‍ന്ന് പോളിഞ്ഞുകീറിയ നിലയില്‍ അവള്‍ക്കു കിട്ടിയ കത്തില്‍ അടയാളത്തെപ്പറ്റി കുറിച്ചിരുന്നു ഇങ്ങനെ : തുറന്നിരിക്കുന്ന എന്‍റെ ഒറ്റക്കണ്ണ് ഉറ്റുനോക്കുന്നത് നിന്നെത്തന്നെയായിരിക്കും (കുഴൂര്‍ വിത്സണ്‍ )


പൂവല്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും തീയിലേയ്ക്ക് പറന്ന് ,ചിരകുകരിഞ്ഞപ്പോഴെയ്ക്കും
കത്തുന്ന കനല്‍ എന്‍റെ പ്രണയത്തെ ഒരു മങ്ങിയ കാവ്യമാക്കിയിരുന്നു (രെമ്യ ജി നായര്‍ )


ഒഴുകിയ കണ്നീരുകൊണ്ടാത്മാവിനെ
കഴുകിത്തുടച്ച് നിന്നില്‍ നിന്നും
എന്നിലേയ്ക്കുള്ള ദൂരമെണ്ണിത്തീരുവോളം
ഒന്നു ചേരുന്നതിനായി കാത്തിരിക്കുക (ആശ എം )

അന്നാ,
വിറയ്ക്കും വിരലുകള്‍ കൊണ്ട് നിന്‍
അന്തര്‍ജലങ്ങളെ ഞാന്‍ കുതിപ്പിച്ചതും
എന്‍റെ ശിരസ്സിന്‍ പുകയിലക്കാടുകള്‍
നിന്റെ ചുഴലി കുരുങ്ങിപ്പറിഞ്ഞതും
നമ്മളില്‍ നമ്മളന്യോനം പ്രവഹിച്ചു
തമ്മില്‍ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞതും ജീവിതം
എങ്ഗിലുമുണ്ടെനിയ്ക്കൊര്‍മ്മപ്പെരുക്കങ്ങള്‍
നിന്‍റെ ചുണ്ടെത്താത്തതാം തീത്തഴമ്പുകള്‍ (ചുള്ളിക്കാട് )


പേര്‍ത്തുമെന്‍ കണ്ണില്നിന്നെപ്പോഴും വീഴുന്ന
നീര്‍ത്തുള്ളി പിച്ചകമാകുമെങ്ങില്‍
തങ്കമേ ,ഞാനൊരു മാലയായ്ക്കൊര്ത്തത്
നിങ്കരിക്കൂന്തലില്‍ ചാര്ത്തിയേനെ (ഉള്ളൂര്‍)



പിന്നെ, ലോകത്തിനുമുന്നില്‍ അതിരുകള്‍ മാഞ്ഞുപോകുമ്പോഴും വളവുകളിലും തിരിവുകളിലും
ഏറെ നേരം ശങ്കിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന വിഡ്ഢിയുടെ പുസ്തകതാളിലെ പൂജ്യമാണ് പ്രണയം !! (തുഷാര ആര്‍ )


ഓരോ പ്രണയവും മണ്ണിനെ കൊതിപ്പിച്ചുപോകുന്ന ഓരോ വേനല്‍ മഴകളാണ് .
ഓരോ പ്രണയാന്ത്യവും തീര്‍ച്ചയായും ഓരോ കുരിശുമരണങ്ങളാണ് (ലിനീഷ് എം )



ചിത്രഗുപ്തന്റെ പുസ്തകത്തില്‍ ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ ആയുസ്സാണ് പ്രണയത്തിനെന്നു പറഞ്ഞത് നീ തന്നെയാണ് .
പ്രണയം പ്രണയതെപ്പോലെ സുന്ദരമല്ലെന്നു പറഞ്ഞതും (രൂപേഷ് പോള്‍)


എന്‍റെ ആത്മാവില്‍ യുഗങ്ങളായ്‌ കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ,
ഹൃദയച്ചുംബനത്തിന്നവസാന കവിത
നിന്‍റെ വിരലില്‍ മുദ്രണം ചെയ്ത് ഞാന്‍ മൌനിയാവട്ടെ (കെ ടി സൂപ്പി )

നമ്മളൊന്നിച്ചിരുന്നോരിടങ്ങളില്
നമ്മളെ ചേര്ത്തണച്ചതാം കാറ്റുകള്‍ ,
എന്‍റെ നെഞ്ഞിടിപ്പോടെത്തടുത്തു നിന്‍
നെഞ്ജുമൊപ്പം തുടിചൊരാമാത്രകള്‍
എന്നിലെയ്ക്കണഞ്ഞാലും പ്രണയമേ
മുന്തിരിച്ചാറെടുത്തു വെയ്ക്കുന്നു ഞാന്‍
ചില്ലുപാത്രമെറിഞ്ഞുടച്ചുന്മത്ത-
നൊമ്പരങ്ങളില്‍ നമ്മള്‍ ലയിക്കുക (വിജയലെക്ഷ്മി )

ഒരു സ്ത്രീയെ സ്നേഹിക്കുകയെന്നാല്‍
കാറ്റും കോലും നിറഞ്ഞ കടലില്‍ മേഖങ്ങള്‍ക്ക് കീഴില്‍ പുതിയൊരു ഭൂഖണ്ഡം തേടി
കപ്പല്‍ ഇറക്കുകയെന്നാനര്‍ത്ഥം (സച്ചിദാനന്തന്‍ )


ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നെകുറിച് ചോദിച്ചാല്‍ നീ അവയ്ക്കെന്തു ശിക്ഷ കൊടുക്കും ?
നേരമായ് തീരുമാനിക്കാന്‍ .എന്നെ അന്വേഷിച്ചിറങ്ങിയിട്ടുണ്ടവ നാലുവഴിയ്ക്കും
വീടുവീടാന്തരം കേറുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ നിന്റെയടുതും വരാതിരിക്കില്ല (പി രാമന്‍ )


ജെസ്സീ നിനെക്കെന്തു തോന്നി
പെത്തഡിന്‍ തുന്നിയ മാന്ത്രികപ്പട്ടില്‍ നാം
സ്വപ്നശൈലങ്ങളില്‍ ചെന്ന് ചുംബിക്കവേ
ഉത്തുങ്കതകളില്‍ പാര്‍വതീശങ്കര-
തൃഷ്ണകള്‍ നേടിക്കിതചാഴ്ന്നിറങ്ങെ
-------------------------
-------------------------
ജെസ്സീ ..നിനക്കെന്തു തോന്നി ? (കുരീപ്പുഴ ശ്രീകുമാര്‍ )

എന്‍റെ ശരീരം കൊണ്ടും ബുദ്ധി കൊണ്ടും ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു .ഹൃദയം കൊണ്ടല്ല .ഹൃദയം എന്നത് വെറുമൊരു കവിസങ്കെതമാണ് ആ അവയവം എവിടെയാണെന്ന്
എനിയ്ക്കറിയില്ല .നെഞ്ഞത്ത് കൈ വെച്ചാണ്‌ അവര്‍ അതിനെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് .എന്നാല്‍ ആ ഭാഗത്തുള്ളത് ഹൃദ്രോഗികളെ കൊള്ളുന്ന ഒരവയവമാണ് .അതുകൊണ്ട് ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ സ്നേഹിക്കാന്‍ ഒരു പ്ലുംബെര്‍ക്കെ കഴിയു .എന്‍റെ സ്നേഹം എന്‍റെ സിരാഖടനയിലെ ഒരു കലാപമാണ്‌ .ഏതായാലും ഒരുമിച്ച് ഹൃദയം പൊട്ടി ചാവില്ല നമ്മുടെ കൂട്ടുപ്രതിഭ .എനിയ്ക്ക് മുമ്പ് നീ മരിക്കുമെന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു .
ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയും എനിയ്ക്ക് മുമ്പേ നശിക്കും .എങ്കില്‍ മാത്രമേ എല്ലാ നഷ്ടങ്ങളും എന്ടെതാവു (മേതില്‍ )



സരസൂ, നീ എന്നെ ഓര്‍ത്ത് അത്ഭുതപ്പെടുകയാണോ ? കര്‍ക്കിടകത്തില്‍ മഴ കോരിചോരിയുമ്പോള്‍ ഇരുണ്ട കോണിപ്പടിയുടെ മധ്യത്തില്‍ വെച്ച് മനപ്പൂര്‍വമായി കൂട്ടിമുട്ടാന്‍ അവസരമുണ്ടാക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
കൊരിതരിപ്പുകള്‍ പകര്‍ന്ന് പിടിവിട്ടു പോകുമ്പോള്‍ ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ സരസൂ ? നന്ദിയില്ലാതെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് 'ഇനി ഇതാവര്‍ത്തിക്കരുത് ' എന്നായിരുന്നു (എം ടി )



എത്രയൂതിക്കത്തിച്ചിട്ടും അവള്‍ തീപിടിക്കാതെ കിടന്നു
അവളില്‍ കുതിര്‍ന്ന് കുതിര്‍ന്ന് ഞാന്‍ കേട്ടുപോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു (എം ആര്‍ രേണുകുമാര്‍ )


ഞാന്‍ ഉദ്യാനത്തില്‍ മഞ്ഞു വീണു കുതിര്‍ന്ന മണ്കിടക്കയിലെയ്ക്കു വീണു .മുല്ലമൊട്ടുകളുടെ പ്രഭയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ണ് പൂട്ടി .എന്‍റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മുടിക്കെട്ട്‌ അഴിഞ്ഞു വീണു .
പുഷ്പങ്ങള്‍ ചൊരിയുന്നത് അവളുടെ ശിരസ്സില്‍ നിന്നാണ് ( ബി മുരളി )



അവസാന വരി എഴുതിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ പുറത്തെ കട്ടില്‍ അന്നയുടെ മണം നിറഞ്ഞു .മെഴുകുതിരിനാളം കാറ്റില്‍് അണഞ്ഞു .ഇരുട്ടില്‍ നിന്നും വളകിലുക്കത്തോടെ ഒരു കൈ നീണ്ടു .അതവളുടെതയിരുന്നു .
നിഴലും ഇരുട്ടും ഇണചേര്‍ന്ന ആ രാത്രിയില്‍ അവളുടെ തണുത്ത വിരലുകളില്‍ പിടിച്ച് അറിയാത്ത വഴികളിലേയ്ക്ക് ഞാനിറങ്ങി .വെളിച്ചത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ദ്വീപ്‌ കറുത്ത കടലില്‍ എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമെന്നുതന്നെ ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചു ..അല്ല ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ചു (മധുപാല്‍)

നിനക്കറിയില്ല മരവികല്‍ക്കെല്ലമാപ്പുരം ഞാനും നീയും മാത്രമുള്ള എന്റെ ഏകാഗ്രമായ മനസ്സില്‍ നിഥിപോലെ നിന്നെ ഞാന്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നതെന്തിനെയാണ് .
അയാള്‍ പറഞ്ഞത് ഒരു കവിതയായിരുന്നു .അയാളുടെതല്ലാത്ത  കവിത .അയാളുടെ ആത്മാവില്‍ നിദ്രാസ്വപ്നങ്ങളില്‍ പോലും ആ വരികള്‍ മുഴങ്ങാറുണ്ട് .അയാള്‍
പറഞ്ഞത് അവള്‍ക്കു വ്യക്തമായില്ല.എന്താണ് പറഞ്ഞതെന്ന് അവള്‍ ചോദിച്ചു. അയാള്‍ കവിതയുടെ അടുത്ത വരികള്‍ ഒരുവിട്ടു.
ഞാന്‍ മറക്കനാശിക്കുന്നു...നിന്നെ തിരിച്ചറിയുന്നതിനു മുമ്പുള്ള വര്‍ഷങ്ങളോളം നീണ്ടുനിന്ന നിഷ്ഫലതയെ ,നീ പോയിക്കഴിഞ്ഞ് രഹസ്യങ്ങളില്ലാതെ ജീവിക്കുന്നതിന്റെ വിവശതയെ.
മറക്കനഗ്രഹിക്കുന്നെങ്ങിലും അതെല്ലാം വീണ്ടും വീണ്ടും മനസിലേയ്ക്ക് കടന്നു വന്ന് എന്നെ കരയിക്കുന്നു            
( വി ആര്‍ സുധീഷ്‌ )

മെലിഞ്ഞു നീണ്ട് രോഗിയെപ്പോലെയുള്ള ആ മനുഷ്യന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു നിമിഷം പിടഞ്ഞ ആ വിഷമം എത്രയോ വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും എന്നെ വിട്ടുപോയില്ല .
ഓര്‍ത്തോര്‍ത്ത് ഇരിക്കെ ,എന്‍റെ ഹൃദയത്തിലും വേദന പൊടിഞ്ഞു ...പിന്നെ ....പിന്നെ ...ഞാന്‍ അതിശയകരമായ ആ സത്യം (എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളിളില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി )
തിരിച്ചറിഞ്ഞു ..ആ വേദന ....ഹൃദയം പരിചെടുക്കുന്നപോലെയുള്ള ആ നൊമ്പരം ...ദൈവമേ അതായിരുന്നല്ലോ പ്രണയം .  (ഹരിദാസ്‌ കരിവെള്ളൂര്‍)

നീ എന്നെ സ്നേഹിചിരുന്നെങ്ങില്‍ ഓമനേ,
നാം കാറ്റില്‍ മഴതുള്ളികല്കൊണ്ട്  ഒരു പളുങ്ക് വീട് പണിയുമായിരുന്നു
ഇപ്പോഴെനിയ്ക്ക് രക്തതിലെയ്ക്ക് തുറക്കുന്ന
വീടില്ലാത്ത ഒരു ജന്നല്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ (സച്ചിദാനന്തന്‍ )

ചിറകടിച്ചു പോയ ഓരോ പെണ്‍കുട്ടിയും ഓരോ കാറ്റും ഓരോ മരണവും മണവും നിറവും
എന്‍റെ പ്രേമത്തിന്റെ അടയാളമായിരുന്നു .
എങ്കിലും ,ഞാന്‍ പുറത്താക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഒടുവിലത്തെ പ്രണയം എല്ലാ പ്രണയങ്ങളെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു
ഒരിടതെയ്ക്കുള്ള വഴി എല്ലാ താവളങ്ങളും ഉള്‍കൊള്ളുന്ന പോലെ .
ഏത്  ചതിയനായ കുഴലൂതുകാരനാണ് എലിക്കൂട്ടങ്ങലെയെന്നതുപോലെ
എന്‍റെ കന്യകമാരെ മുഴുവന്‍ ആട്ടി തെളിച്ചു കൊണ്ടുപോയത്.(മേതില്‍)

പ്രത്യേകിച്ചും നിന്നെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ,വരും കാലത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അമൂര്‍ത്തവും അവ്യക്തവുമായ വെളിപാടുകള്‍.സമീപ ഭാവിയെ പറ്റിയുള്ള അസ്വസ്ഥതകള്‍ .നിന്‍റെ സാമീപ്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ആകാംഷ .ചിലപ്പോള്‍ തോന്നും അവിടെ പറന്നെത്തി നിന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്ന് ; എന്‍റെ വീട്ടില്‍ നിന്നെ എത്തിക്കാനുള്ള എന്‍റെ ആകാംഷയുടെ പ്രതികരണം എനിയ്ക്ക് സ്പര്ശിച്ചറിയണം .നനുത്ത ,സുഖദമായ നിമിഷങ്ങള്‍ എനിയ്ക്കറിയണം.എന്‍റെ ദുഖങ്ങളുടെ ചുമടും യാതര്‍ത്യങ്ങളുടെ സ്വപ്നങ്ങളും നിന്നെ ഏല്പിക്കണം .നിന്‍റെ ത്വക്കിന്റെ സംഗീതം എനിയ്ക്ക് ചെവിയോര്‍ക്കണം.
എന്‍റെ മനസ്സ് മുഴുവന്‍ നീയാണ്
നീ എന്‍റെ വീടും വിധിയുമാണല്ലോ.

ജോണ്‍ എബ്രഹാം

ഞാന്‍ ഒരു പൂവിലും എന്‍റെ പേര് എഴുതിവെയ്ക്കുന്നില്ല .
ഒരു ഇലയിലും എന്‍റെ കയ്യൊപ്പ് ഇടുന്നുമില്ലാ ;
കാറ്റുപോലെ വീശി വന്ന്,
ജലം പോലെ ഒഴുകിപ്പോകുന്നു .

കെ വി തമ്പി

എന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്റെ സ്ഥാനത് ഒരു പൂവുണ്ടയിരിക്കും
ജിജ്ഞാസയുടെ ദിവസങ്ങളില്‍ പ്രേമത്തിന്‍റെ ആത്മ തത്വം പറഞ്ഞു തന്നവളുടെ ഉപഹാരം

എ അയ്യപ്പന്‍

എല്ലാം മറന്നോന്നുറങ്ങിയ യാമങ്ങള്‍ എന്നെയ്ക്കുമായസ്തമിച്ചു പോയ്‌
ഇന്നിനി നമ്മളിലൊരാളിന്ടെ നിദ്രയ്ക്കു മറ്റെയാള്‍ കണ്ണിമ ചിമ്മാതെ കാവല്‍ നിന്നീടണം
ഇനി ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നിരിക്കാം ..

ഓ . എന്‍ .വി

മയില്പീലിതാളുകളുടെ ഈ പുസ്തകം അവള്‍ക്കു നല്‍കുക
പ്രേമിക്കനറിയാതെ പോയ ഒരു കവിയുടെ സമ്മാനമാനിതെന്നു പറയുക
ഓര്‍ക്കാപ്പുറത്ത് ഒരൊറ്റ ഉമ്മ കൊണ്ട് അവളെ മയില്പീലിയാക്കുക

സിവിക് ചന്ദ്രന്‍