അന്നാ,
വിറയ്ക്കും വിരലുകള്‍ കൊണ്ട് നിന്‍
അന്തര്‍ജലങ്ങളെ ഞാന്‍ കുതിപ്പിച്ചതും
എന്‍റെ ശിരസ്സിന്‍ പുകയിലക്കാടുകള്‍
നിന്റെ ചുഴലി കുരുങ്ങിപ്പറിഞ്ഞതും
നമ്മളില്‍ നമ്മളന്യോനം പ്രവഹിച്ചു
തമ്മില്‍ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞതും ജീവിതം
എങ്ഗിലുമുണ്ടെനിയ്ക്കൊര്‍മ്മപ്പെരുക്കങ്ങള്‍
നിന്റെ ചുണ്ടെത്താത്തതാം തീത്തഴമ്പുകള്‍ (ചുള്ളിക്കാട് )
പേര്‍ത്തുമെന്‍ കണ്ണില്നിന്നെപ്പോഴും വീഴുന്ന
നീര്‍ത്തുള്ളി പിച്ചകമാകുമെങ്ങില്‍
തങ്കമേ ,ഞാനൊരു മാലയായ്ക്കൊര്ത്തത്
നിങ്കരിക്കൂന്തലില്‍ ചാര്ത്തിയേനെ (ഉള്ളൂര്‍)
പിന്നെ, ലോകത്തിനുമുന്നില്‍ അതിരുകള്‍ മാഞ്ഞുപോകുമ്പോഴും വളവുകളിലും തിരിവുകളിലും
ഏറെ നേരം ശങ്കിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന വിഡ്ഢിയുടെ പുസ്തകതാളിലെ പൂജ്യമാണ് പ്രണയം !! (തുഷാര ആര്‍ )
ഓരോ പ്രണയവും മണ്ണിനെ കൊതിപ്പിച്ചുപോകുന്ന ഓരോ വേനല്‍ മഴകളാണ് .
ഓരോ പ്രണയാന്ത്യവും തീര്‍ച്ചയായും ഓരോ കുരിശുമരണങ്ങളാണ് (ലിനീഷ് എം )
ചിത്രഗുപ്തന്റെ പുസ്തകത്തില്‍ ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ ആയുസ്സാണ് പ്രണയത്തിനെന്നു പറഞ്ഞത് നീ തന്നെയാണ് .
പ്രണയം പ്രണയതെപ്പോലെ സുന്ദരമല്ലെന്നു പറഞ്ഞതും (രൂപേഷ് പോള്‍)
എന്‍റെ ആത്മാവില്‍ യുഗങ്ങളായ്‌ കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ,
ഹൃദയച്ചുംബനത്തിന്നവസാന കവിത
നിന്റെ വിരലില്‍ മുദ്രണം ചെയ്ത് ഞാന്‍ മൌനിയാവട്ടെ (കെ ടി സൂപ്പി )
No comments:
Post a Comment