നിന്റെ കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്നൊരീ തൂവാല
ഇന്നീ പനിനീര്‍ച്ചെടിച്ചില്ലയില്‍ വീണുപോയ്‌
പിന്നെയിതളിതളായ്‌ വിടര്‍ന്നൊരു
ചെമ്പനീര്‍മൊട്ടിനെ തൊട്ടു തലോടവെ
എന്തിനേ നീയതു ചെന്നെടുത്തു വീണ്ടും
എന്തിനതിന്റെ നനവിലലിഞ്ഞൊരു
ഹൃദ്യനറുമണം നിന്‍ ദീര്‍ഘ ചുംബനം ഒപ്പിയെടുക്കവെ
നനഞ്ഞു നിന്‍ കണ്‍കളും.
(ഒ.എന്‍.വി.)
അസാന്നിധ്യം കൊണ്ടു സാന്നിധ്യം അറിയിക്കുന്ന നീ ആര്?
എന്റെ അവസാനത്തെ രഹസ്യം വരെ ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ജലപ്രവാഹത്തിലൂടെ പൊസേഡോണ്‍ എന്നെ കാണാനെത്തുന്നതു വരെ.
മൌനമാണ് എപ്പോഴും നിന്റെ മറുപടി.
ഒരു വാക്ക്... വെറും ഒരു വാക്ക്... ഒറ്റവാക്ക്‌...
അതാണ് ഞാന്‍ എപ്പോഴും ചോദിക്കുന്നത്‌,
നീ തരാത്തതും...
(വിജയലക്ഷ്മി)
No comments:
Post a Comment