നീ എന്നെ സ്നേഹിചിരുന്നെങ്ങില്‍ ഓമനേ,
നാം കാറ്റില്‍ മഴതുള്ളികല്കൊണ്ട്  ഒരു പളുങ്ക് വീട് പണിയുമായിരുന്നു
ഇപ്പോഴെനിയ്ക്ക് രക്തതിലെയ്ക്ക് തുറക്കുന്ന
വീടില്ലാത്ത ഒരു ജന്നല്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ (സച്ചിദാനന്തന്‍ )

ചിറകടിച്ചു പോയ ഓരോ പെണ്‍കുട്ടിയും ഓരോ കാറ്റും ഓരോ മരണവും മണവും നിറവും
എന്‍റെ പ്രേമത്തിന്റെ അടയാളമായിരുന്നു .
എങ്കിലും ,ഞാന്‍ പുറത്താക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഒടുവിലത്തെ പ്രണയം എല്ലാ പ്രണയങ്ങളെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു
ഒരിടതെയ്ക്കുള്ള വഴി എല്ലാ താവളങ്ങളും ഉള്‍കൊള്ളുന്ന പോലെ .
ഏത്  ചതിയനായ കുഴലൂതുകാരനാണ് എലിക്കൂട്ടങ്ങലെയെന്നതുപോലെ
എന്‍റെ കന്യകമാരെ മുഴുവന്‍ ആട്ടി തെളിച്ചു കൊണ്ടുപോയത്.(മേതില്‍)