പ്രേമത്തിന്‍റെ പുതിയ ഭാഷ പിടികിട്ടാതെ പിന്നെയും പിന്നെയും പ്രപഞ്ചം പരിഭ്രമിക്കുന്നു
നീ പണ്ട് അരുവിയിലെറിഞ്ഞ നോട്ടങ്ങള്‍ ഈ അഴിമുഖത്ത് ആദ്യം പൂവിട്ട മരങ്ങളായി
(ഡി വിനയചന്ദ്രന്‍ )
പ്രേമം ..പ്രേമം..പ്രേമം ..!
ഈ ക്ലീഷേ ഒന്ന് നിര്‍ത്തൂ
യാനപാത്രത്തില്‍ നിന്‍റെ കണ്ണുകളെ ബലികഴിച്ച്
എന്‍റെ പ്രേമത്തിന് ഞാനിന്നു രക്തസാക്ഷിയാവുന്നു
ദീപസ്തംഭങ്ങള്‍ ഇനി കണ്ണടയ്ക്കട്ടെ (അരവിന്ദന്‍ )
പ്രണയകാലത്തിലാണ് പാര്‍വതീ
നാം പ്രപഞ്ചത്തോളം പ്രാകൃതമാകുന്നത്
പുഴയോളം തണുപ്പും പകലോളം വേനലും കൊണ്ട്
നാം എല്ലാ ചേതനകളെയും തിരിച്ചറിയും
ബോധത്തിന്റെയും വാക്കുകളുടെയും
കാല്പനികതിയില്‍ നിന്നും ഒരിക്കലും ജീവിതത്തെ മാത്രം തിരിച്ചറിയാതെ (ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ )
അനശ്വരമായി ഒന്നുമില്ല റോസ് ഈ ഭൂമിയില്‍
പക്ഷെ സ്നേഹമുണ്ട് ,ആര്ദ്രടയുണ്ട് ,ജീവിതമുണ്ട് ..
അതുമതി .
എനിയ്ക്കതുമതി (ശ്യാമപ്രസാദ് )
No comments:
Post a Comment