എന്‍റെ ശരീരം കൊണ്ടും ബുദ്ധി കൊണ്ടും ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു .ഹൃദയം കൊണ്ടല്ല .ഹൃദയം എന്നത് വെറുമൊരു കവിസങ്കെതമാണ് ആ അവയവം എവിടെയാണെന്ന്
എനിയ്ക്കറിയില്ല .നെഞ്ഞത്ത് കൈ വെച്ചാണ്‌ അവര്‍ അതിനെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് .എന്നാല്‍ ആ ഭാഗത്തുള്ളത് ഹൃദ്രോഗികളെ കൊള്ളുന്ന ഒരവയവമാണ് .അതുകൊണ്ട് ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ സ്നേഹിക്കാന്‍ ഒരു പ്ലുംബെര്‍ക്കെ കഴിയു .എന്‍റെ സ്നേഹം എന്‍റെ സിരാഖടനയിലെ ഒരു കലാപമാണ്‌ .ഏതായാലും ഒരുമിച്ച് ഹൃദയം പൊട്ടി ചാവില്ല നമ്മുടെ കൂട്ടുപ്രതിഭ .എനിയ്ക്ക് മുമ്പ് നീ മരിക്കുമെന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു .
ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയും എനിയ്ക്ക് മുമ്പേ നശിക്കും .എങ്കില്‍ മാത്രമേ എല്ലാ നഷ്ടങ്ങളും എന്ടെതാവു (മേതില്‍ )
സരസൂ, നീ എന്നെ ഓര്‍ത്ത് അത്ഭുതപ്പെടുകയാണോ ? കര്‍ക്കിടകത്തില്‍ മഴ കോരിചോരിയുമ്പോള്‍ ഇരുണ്ട കോണിപ്പടിയുടെ മധ്യത്തില്‍ വെച്ച് മനപ്പൂര്‍വമായി കൂട്ടിമുട്ടാന്‍ അവസരമുണ്ടാക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
കൊരിതരിപ്പുകള്‍ പകര്‍ന്ന് പിടിവിട്ടു പോകുമ്പോള്‍ ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ സരസൂ ? നന്ദിയില്ലാതെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് 'ഇനി ഇതാവര്‍ത്തിക്കരുത് ' എന്നായിരുന്നു (എം ടി )
എത്രയൂതിക്കത്തിച്ചിട്ടും അവള്‍ തീപിടിക്കാതെ കിടന്നു
അവളില്‍ കുതിര്‍ന്ന് കുതിര്‍ന്ന് ഞാന്‍ കേട്ടുപോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു (എം ആര്‍ രേണുകുമാര്‍ )
ഞാന്‍ ഉദ്യാനത്തില്‍ മഞ്ഞു വീണു കുതിര്‍ന്ന മണ്കിടക്കയിലെയ്ക്കു വീണു .മുല്ലമൊട്ടുകളുടെ പ്രഭയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ണ് പൂട്ടി .എന്‍റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മുടിക്കെട്ട്‌ അഴിഞ്ഞു വീണു .
പുഷ്പങ്ങള്‍ ചൊരിയുന്നത് അവളുടെ ശിരസ്സില്‍ നിന്നാണ് ( ബി മുരളി )
അവസാന വരി എഴുതിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ പുറത്തെ കട്ടില്‍ അന്നയുടെ മണം നിറഞ്ഞു .മെഴുകുതിരിനാളം കാറ്റില്‍് അണഞ്ഞു .ഇരുട്ടില്‍ നിന്നും വളകിലുക്കത്തോടെ ഒരു കൈ നീണ്ടു .അതവളുടെതയിരുന്നു .
നിഴലും ഇരുട്ടും ഇണചേര്‍ന്ന ആ രാത്രിയില്‍ അവളുടെ തണുത്ത വിരലുകളില്‍ പിടിച്ച് അറിയാത്ത വഴികളിലേയ്ക്ക് ഞാനിറങ്ങി .വെളിച്ചത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ദ്വീപ്‌ കറുത്ത കടലില്‍ എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമെന്നുതന്നെ ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചു ..അല്ല ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ചു (മധുപാല്‍)
No comments:
Post a Comment