നിന്നെക്കുറിച്ചെഴുതണമെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു
ഒരുപന്യാസത്തിനു വിഷയമാക്കിയാല്‍ നീ കോപിക്കും
കഥയാക്കിയാലോ ഞാനതിലെ ദുരന്ത കഥാപാത്രമാകും
കവിതയാക്കിയാലോ ഞാനതിലെ ചത്ത്‌ വീര്‍ത്ത ബിംബമാകും
അങ്ങനെയങ്ങനെ നിന്നെക്കുറിചെഴുതി
എന്നെക്കുറിച്ചാവുക സ്വാഭാവികം (ദേശമംഗലം രാമകൃഷ്ണന്‍ )
പ്രണയമെന്നു വിളിയ്ക്കരുത്
ജീവിതം ദുരിതമെന്നു പഠിപ്പിച്ച
മാമരച്ചില്ലയില്‍ തൂങ്ങിനിന്നും ചിരിക്കരുത്
പ്രണയമെന്നാല്‍ മനുഷ്യന്‍റെ ജാതകം
മുളയിലേ കാര്‍ന്നുതിന്നുന്ന സാഗരം (ഇന്ദ്രബാബു )
പാതിയില്‍ നിര്‍ത്തിയ വരികളിലെ
ആലസ്യമോ
ചുണ്ടിലെ മുന്തിരി വീഞ്ഞിന്റെ
മധുരമോ
നിനക്കായിവിടെ ഞാന്‍ കാത്തുവെചിട്ടില്ല
നിരര്ഥകസ്നേഹത്തിന്ടെ
തിരസ്കരണം പോലെ
വഴിയില്‍ മരിച്ചുകിടന്നിരുന്ന
ശലഭത്തിന്റെ
പിന്നിപ്പോയൊരു ചിറകല്ലാതെ
ഞാനൊരുക്കിയിട്ടില്ല
നിനക്കായി -ഒന്നും (രതി വി കെ )
പെട്ടെന്നെനിയ്ക്ക് തോന്നി ,അനേകായിരം ആകാശങ്ങളുടെ നീലിമ അലിഞ്ഞുചേര്‍ന്ന ആ കണ്ണുകളില്‍ ഞാന്‍ പ്രതിഭലിച്ചു എന്നും അവയെന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞെന്നും .അതികായന്മാരുടെ ആശ്ലെഷണങ്ങളെ മാത്രം അര്‍ഹിക്കുന്ന
ആ ശരീരം എന്‍റെ മുമ്പിലുണ്ടായിരുന്നു .എന്‍റെ മുറിയിലെ നീലവെളിച്ചം അതിന്റെ വര്ത്തുളതയില്‍ ഉടയാടയുലഞ്ഞു കിടന്നു
ഞാന്‍ വീണ്ടും പറഞ്ഞു :എനിയ്ക്കെന്തുണ്ട് തരാന്‍ ?എന്‍റെ ആത്മാവൊഴികെ .നഷ്ടപ്പെടുത്തുവാന്‍ ഒന്നിലേറെ ആത്മാവുകള്‍ ഇല്ലല്ലോ എന്നാണെന്റെ ദുഃഖം .
ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇടഞ്ഞെന്നു തോന്നി
(വിക്ടര്‍ ലീനസ് )
No comments:
Post a Comment